Majkowski Edmund Klemens (1892–1951), ksiądz, historyk, bibliotekarz, archiwista, numizmatyk i kolekcjoner. Ur. 5 XI w Grodzisku Wielkopolskim, był synem Leona, introligatora-księgarza, i Stanisławy ze Stefanowiczów, bratanicy bpa sufragana poznańskiego Franciszka Stefanowicza. Do szkoły powszechnej i początkowo średniej uczęszczał w Grodzisku, potem w Śremie, gdzie 18 III 1912 uzyskał świadectwo dojrzałości. Jako uczeń i następnie student należał do tajnych organizacji niepodległościowych, oświatowych i samokształceniowych. Po ukończeniu Seminarium Duchownego w Poznaniu (2 lata) i w Gnieźnie (3. rok) wyświęcony na kapłana 13 II 1916, był kolejno wikariuszem w Bninie i Kórniku. Dn. 17 VII 1919 został mianowany przez arcbpa E. Dalbora archiwariuszem archidiecezjalnym i bibliotekarzem Poznańskiego Seminarium Duchownego, z zadaniem uporządkowania biblioteki i zorganizowania archiwum. Od t. r. M. studiował historię na Uniw. Pozn. i w r. 1922 uzyskał absolutorium. Głównie dzięki jego staraniom powstało Archiwum Archidiecezjalne w Poznaniu, w którym zgromadził starsze akta kapitulne, starsze zespoły akt konsystorskich i biskupich, a wkrótce większość akt centralnych organów zarządzających archidiecezją oraz depozyty archiwaliów z kilkudziesięciu parafii. W r. 1925 arcbp Dalbor wydał statut dla nowego archiwum i mianował M-ego kierownikiem z tytułem dyrektora. Po przebudowie gmachu dawnej Akademii Lubrańskiego w maju 1926 nastąpiło otwarcie nowej placówki.
Ruchliwy i niezwykle ambitny, działał M. w wielu stowarzyszeniach: był inicjatorem Tow. Bibliofilów w Poznaniu i współzałożycielem Poznańsko-Pomorskiego Koła Związku Bibliotekarzy Polskich oraz Tow. Numizmatycznego w Poznaniu. Nawiązał kontakty zagraniczne, m. in. rozwinął w l. 1923–7 szeroką akcję zbierania książek dla zniszczonej przez Niemców w r. 1914 biblioteki uniwersytetu w Louvain. Urządzał liczne wystawy, m. in. czeskich medali, plakiet i starej książki czeskiej w Muzeum Miejskim w Poznaniu (1929), a potem i w innych miastach polskich, natomiast w muzeum narodowym w Pradze zorganizował wystawę medali i plakiet polskich (1933), powtórzoną w Bratysławie; w Brukseli urządził wystawę pamiątek po J. Lelewelu oraz medali polskich artystów współczesnych (1933); wystawa medali objechała Antwerpię (1933), Amsterdam (1934) i Hagę. Brał też M. udział w różnych zjazdach międzynarodowych, m. in. w r. 1929 w Światowym Kongresie Bibliotekarsko-Bibliograficznym w Rzymie, jako delegat Poznańsko-Pomorskiego Koła Związku Bibliotekarzy Polskich. M. został honorowym kanonikiem kolegiaty janowskiej w diecezji podlaskiej (1928), której ofiarował w r. 1927 bibliotekę odziedziczoną po krewnym ks. Piotrze Łabędzkim; równocześnie został honorowym kapelanem konwentualnym Zakonu Maltańskiego. Otrzymał wiele odznaczeń krajowych i zagranicznych, m. in. w r. 1927 Krzyż Oficerski Korony Belgijskiej, w r. 1933 państwowy medal miasta Bratysławy. Był honorowym członkiem (od r. 1929) tow. Numismatická Společnost Československá w Pradze, a później, w l. 1933–8, tow. belgijskiego i rumuńskiej Societatea Numismatică Romană; w r. 1934 został zagranicznym członkiem korespondentem Académie Royale d’Archéologie de Belgique w Antwerpii, a w r. 1937 Instytutu Słowiańskiego (Slovanský Ústav) w Pradze. Od r. 1933 był współpracownikiem Komisji do Dziejów Szkolnictwa i Oświaty PAU.
Po 8 latach urzędowania w kwietniu 1933 kardynał Hlond odwołał M-ego ze stanowiska dyrektora Archiwum. Wysłano M-ego do Belgii, gdzie, oprócz pracy naukowej, prowadził działalność religijną i oświatową wśród polskich górników. Uzyskawszy w październiku 1934 zgodę Kurii na powrót do kraju, 15 X t. r. objął M. administrację parafii w Kopanicy w dekanacie zbąszyńskim, gdzie zaskoczyła go wojna; uwięziony od razu przez Niemców, przebywał w rozmaitych więzieniach, m. in. w Forcie VII w Poznaniu, skąd po zwolnieniu w marcu 1940 został wysiedlony do Tarnobrzega, gdzie znalazł schronienie w klasztorze dominikanów. W kwietniu 1945 osiadł na probostwie w Kórniku. T. r. uzyskał na Uniw. Pozn. magisteriat z historii.
M. ogłosił ponad 70 prac naukowych, przeważnie mniejszych rozpraw i przyczynków z zakresu archeologii, historii, bibliotekoznawstwa, archiwistyki, był współpracownikiem „Polskiego Słownika Biograficznego”. Pod względem naukowym najbardziej wartościowe są prace M-ego z zakresu numizmatyki. Wiele prac poświęcił dziejom monety polskiej w okresie wczesnego średniowiecza, m. in. ogłosił studium Monety z imieniem Sieciecha („Przegl. Archeol.” 1919–21 i 1922–4), będące szczegółowym zestawieniem ówcześnie znanego materiału. Dalsze dotyczą medalografii polskiej. Najcenniejszą jest gruntowna monografia Fryderyk Wilhelm Below, pieczętarz i medalier poznański, patriota polski, 1822–1895 (P. 1936), oparta na rozległej kwerendzie źródłowej. Na jej podstawie uzyskał M. 28 VI 1948 doktorat na Wydziale Historycznym Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego (KUL). T. r. został M. członkiem korespondentem Tow. Naukowego KUL.
Zmarł M. 5 IV 1951 w szpitalu w Śremie i został pochowany 9 IV w Kórniku. W testamencie zapisał swoją bibliotekę KUL w Lublinie, zbiór monet, medali i rycin przeznaczył na utworzenie muzeum parafialnego w Grodzisku, co okazało się zbyt trudne do zrealizowania, więc i ta część spuścizny po M-m przeszła do KUL, a Polskiej Akademii Umiejętności zapisał rękopisy i akta osobiste, które znajdują się obecnie w Bibliotece PAN w Krakowie (sygn. 3452–3564).
Gumowski M., Bibliografia numizmatyki polskiej, Tor. 1967 (zestawienie prac numizmatycznych M-ego); Wojtkowski A., Bibliografia historii Wielkopolski, P. 1938 I; Słownik pracowników książki polskiej, W.–Ł. 1972; – Biblioteki wielkopolskie i pomorskie. Praca zbiorowa pod red. S. Wierczyńskiego, P. 1929 s. 232; Lenort F., Z dziejów organizacji i zasobu Archiwum Archidiecezjalnego w Poznaniu, „Archiwa, Biblioteki i Muzea Kośc.” T. 15: 1967 s. 82–4; Preissner A., Życie i działalność bibliofilska E. M-ego (1892–1951), „Roczn. B. PAN w Kr.” T. 12: 1966 s. 127–59 (fot.); śp. ks. dr E. M., „Mies. Kośc. Archidiec. Pozn.” R. 6: 1951 s. 250–1; Ujda J., Ks. kanonik dr E. M., „Biul. Numizm.” 1955 nr 1 (27) s. 17–22; – M. E., Życiorys własny i spis prac, Podał do druku J. Ujda, „Nasza Przeszłość” T. 25: 1966 s. 285–90; – „Ilustr. Kur. Codz.” 1934 nr 307 s. 7 (fot.); – Arch. Archidiec. w P.: Akta Konsystorza Generalnego Arcybiskupiego Poznańskiego. Personalia ks. E. M-ego, sygn. Lit. M. Nr 132; Arch. Muz. Etnogr.: Korespondencja Seweryna Udzieli i Tadeusza Udzieli (ok. 30 listów M-ego).
Maria Wojciechowska